عبدالرحمن شَرَفكندي مشهور و متخلص به "هژار" در سال 1300 ش در روستاي شَرَفْكَند در نزديكي مهاباد به دنيا آمد. پدر وي از علماي دوره خود بود و عبدالرحمن در خدمت پدر به تحصيل علوم ديني پرداخت. در 17 سالگي پدر خود را از دست داد و مجبور شد تا براي امرار معاش خانواده به كشاورزي روي آورد. وي بعدها وارد عرصه مطبوعات گرديد و مقالات او در برخي جرايد تهران نيز چاپ شد و در 24 سالگي به لقب شاعر ملي كُرد مفتخر گرديد. وي پس از تسلط قواي حكومت وقت بر منطقه مهاباد، آواره شد و سختي بسيار ديد. بعدها به بغداد رفت و به عكاسي و روزنامه‏نگاري پرداخت. شرفكندي سفرهاي متعددي به سوريه، لبنان، روسيه و عراق داشت و مبارزاتي با رژيم بعث عراق به انجام رساند. بعدها به ايران آمد و در كرج سكني گزيد و مركز نشر فرهنگ و ادب كُرد را تأسيس نمود. از عبدالرحمن شرفكندي آثار متعددي به جا مانده كه ترجمه مجموعه قانون در طب ابوعلي (7 جلد)، پنج انگشت، يك مشت است، ديوان اشعار و فرهنگ فارسي به كردي، از آن جمله‏اند. سرانجام در 69 سالگي رحلت كرد و در مهاباد به خاك سپرده شد.